Hey, ik ben caroline
En - om heel eerlijk te zijn - was dat behoorlijk onverwacht. Want het allereerste dat ik elke ochtend deed, al jarenlang, was op die weegschaal gaan staan. En vervolgens nadenken (véél nadenken) over wat ik die dag wel, en vooral niet zou (mogen) eten.
Vanaf mijn vijftiende zat mijn hoofd vaak vol met gedachten over eten, mijn gewicht, allerlei eetregels en het lichaam dat ik in de spiegel zag. Door zo veel aan eten te denken, kreeg ik nog meer honger. En goesting.
Ik belandde in een voortdurende onrust-over-eten en van het ene dieet kwam het andere. Zo raakte ik ook het plezier van eten - stukje bij beetje - kwijt. Zonde, want ik eet zo graag. En ik proef zo graag lekkere dingen.
Fast forward naar die dagen tussen de verhuisdozen. Toen ik begin de dertig was en er - haast per ongeluk - in slaagde mijn dieetdenken los te laten.
Dat loslaten gebeurde in een periode waarin heel wat dingen in mijn leven veranderden. Na een lange relatie genoot ik van het single leven, ik was net in een nieuwe job gestart. En ik woonde tijdelijk in het appartement van een vriendin die was gaan reizen.
Wel aanwezig: veel nieuwe dingen die op een positieve manier mijn aandacht vroegen.
Niet aanwezig: een weegschaal. En zo gebeurde het dat ik mijn negatieve ‘ochtendroutine’ doorbrak.
Ik was minder bezig met wat ik wel en niet ‘mocht’ eten.
Ik voelde me vrij en licht, en ik verloor enkele kilo’s, zonder dat ik er bewust iets voor deed.
Voeding nam ook veel minder plaats in mijn hoofd. Gewoon, door er minder mee bezig te zijn, had ik minder honger. Of beter gezegd: minder goesting. Ik verloor nog wat gewicht, wat me weer hielp om het verder los te laten. Ook mijn mindset veranderde: ik benaderde voeding veel positiever.
Niet meer: wat màg ik eten.
Wel: wat wil ik eten?
Wat vind ik écht lekker?
Bij welke voeding voel ik me goed?
Niet langer vertroebeld door al mijn negatieve eetgedachten, proefde ik weer écht hoe lekker eten kan zijn. Ik at trager en ik voelde beter dan voorheen wanneer ik genoeg had. En dan stopte ik ook.
Omdat ik niet meer dacht over voedingsmiddelen als ‘toegestaan’ of ‘verboden’, maakte ik ook veel vrijere eetkeuzes. Ik at waar ik echt zin in had, zonder schuldgevoel.
Pas achteraf ontdekte ik dat ik in die periode - vanzelf - mindful was gaan eten. Dat aha-moment overviel me een zestal jaar geleden, tijdens mijn studies Voedings- en Dieetkunde. Ik las een boek over Mindful Eating en - euhm -er gingen héél veel belletjes rinkelen.
Hello mindful eating!
Je voelt 'm al komen. Meteen na mijn studies kon ik me niet snél genoeg inschrijven voor een opleiding tot Mindful Eating Coach. En na een paar jaar als mindsetexpert in de voedingssector, richtte ik Eathentic op.
Dàt was wat mij had ‘bevrijd’ van m’n dieetmindset. Mindful eating! En het bleek een wetenschappelijk onderbouwde methode te zijn.
EATHENTIC = EATING + AUTHENTIC
Met Eathentic klikken de twee puzzelstukken van mijn verhaal in elkaar.
Eerst je gevoel weer leren te voélen,
en het dan vol vertrouwen volgen.
een haalbaar en natuurlijk evenwicht vinden tussen
wat voor jou gezond eten is
Niet langer eten volgens de regeltjes van anderen, dus. Wel op een manier waarbij jij naar je lichaam luistert én voor jezelf zorgt.
én de manier waarop jij je leven
(het liefst) leeft.
Met Eathentic wil ik jou helpen om die authentieke manier van eten te (her)ontdekken. En zo weer rust te vinden rond eten. Net als ik.
economiste goes diëtiste
Ik studeerde TEW, werkte in de economische sector en draaide in 2014 mijn hele leven om. Hello again, schoolbanken.
dog person
Maar we krijgen binnenkort toch een katje. Lijkt meer haalbaar voor nu - can't wait.
op een terrasje
… bestel ik een cappuccino (met sojamelk, omdat ik dat lekkerder vind), straffe gemberthee of een glaasje rosé. Of twee.
Penne Arrabiata
Ik hou van gooood food. Ook hoog op mijn favorietenlijstje: Thai green curry, pasta vongole, ceasar salade, ananas & gegrilde paprika.
Jeans & casual tee
That's me! Nog sneakers en een oversized trui erbij, en ik ben good to go.
Op-en-top blij
Op de skipiste met mijn man Philippe en kinderen Anaïs, Charlie en Julia.
Op de skipiste met mijn man Philippe en kinderen Anaïs, Charlie en Julia. Bij gebrek aan sneeuw gaan we samen skaten. Verticaal blijven is al eens een uitdaging, maar hey... wat ik mis aan talent, maak ik goed in plezier.
All about
Pure & authentieke vibes, mijn yogamat, empathie,
(dinner) parties met vrienden, doen wat ik beloof, breien als het buiten koud is, buiten zijn met de kids, een lekker glas rode wijn, in mijn boek lezen voordat ik ga slapen.
NOT ABOUT
Gaan lopen, een te drukke agenda, geroddel, drama, altijd en overal bereikbaar zijn, fruitbiscuit, lange en inefficiënte meetings.
agree? we're probably a great fit.
meer info
Wil je wel eens proeven van de Eathentic visie en aanpak?
Ik zorg voor eten, begeleid jullie door een mindful eating oefening
en zet jullie op weg richting duurzame, gezonde gewoontes die bij jou passen.
Jij zorgt voor de genodigden.